آمبولی: انواع، علائم، جلوگیری، درمان در طب سنتی / چگونه لخته خون را از بین ببریم
آمبولی: انواع، علائم، جلوگیری / درمان آمبولی در طب سنتی / چگونه لخته خون را از بین ببریم / درمان گیاهی لخته خون
آمبولی : در این مقاله از بخش بیماری های قلب و عروق و خون در وب سایت نایریکا به آمبولی, آمبولی چیست, انواع آمبولی, علائم آمبولی, درمان آمبولی, درمان آمبولی در طب سنتی, چگونه از آمبولی جلوگیری کنیم, چگونه لخته خون را از بین ببریم, درمان گیاهی لخته خون, آمبولی چیست و چگونه ایجاد میشود می پردازیم.
با ما همراه باشید.
اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
آمبولی, آمبولی چیست, انواع آمبولی, علائم آمبولی, درمان آمبولی, درمان آمبولی در طب سنتی, چگونه از آمبولی جلوگیری کنیم, چگونه لخته خون را از بین ببریم, درمان گیاهی لخته خون, آمبولی چیست و چگونه ایجاد میشود
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:
- آمبولی چیست
- انواع آمبولی
- علائم آمبولی
- درمان آمبولی
- درمان آمبولی در طب سنتی
- چگونه از آمبولی جلوگیری کنیم
- چگونه لخته خون را از بین ببریم
- درمان گیاهی لخته خون
آمبولی چیست
هنگامی که یک لخته از جای خود کنده و در جریان خون حرکت می‌کند، به نام آمبولی خوانده میشود.
آمبولی می‌تواند در مغز، ریه، قلب یا دیگر مناطق بچسبد و موجب مشکلات جدی شود.
آمبولی چیست
آمبولی می‌تواند در همه شریان‌های کوچک روی دهد، اما ریه‌ها به طور چشمگیری مستعد این آسیب هستند، زیرا همه خون موجود در بدن، در هر بار گردش خون، از ریه‌ها عبور می‌کند.
رگ‌هایی که خون را به ریه می‌رسانند به مویرگ‌های بسیار ریزی تبدیل می‌شوند.
این مویرگ‌ها در کنار کیسه‌های هوایی قرار می‌گیرند تا گاز کربنیک خون را به درون کیسه هوایی آزاد کرده و اکسیژن هوای درون کیسه هوایی را به خود جذب کنند.
وقتی لخته‌ها به این مویرگ‌ها می‌رسند ، نمی‌توانند از آنها عبور کنند در نتیجه مسیر جریان خون را در مویرگ‌های ریوی مسدود می‌کنند.
اگر این انسداد کم و در بعضی مویرگ‌ها باشد، مشکل خاصی ایجاد نمی‌شود.
بدن انسان بعد از مدتی با استفاده از بعضی مواد لخته‌ها را حل کرده و از بین می‌برد و بدین‌وسیله، مسیر جریان خون را دوباره باز می‌کند.
اگر انسداد مویرگ‌های وریدی به علت لخته، زیاد و شدید باشد، نه‌تنها خون به اندازه کافی نمی‌تواند اکسیژن به خودش جذب کند، بلکه نمی‌تواند از ریه عبور کرده و به سایر نقاط بدن برسد.
انسداد مسیر جریان خون به معنای مرگ است.
انواع آمبولی
آمبولی انواع مختلفی دارد:
آمبولی ریه: آمبولی، معمولا ابتدا در پا تشکیل شده (گاهی به آن ترومبوز ورید‌های عمقی یا DVT نیز گفته میشود)، سپس، در یکی از شریان‌های ریه ساکن میشود.
بسیاری از آمبولی‌ها توسط بدن تجزیه شده و از بین می‌روند؛ با این حال، آمبولی ریوی حاد ممکن است باعث مرگ شود.
انواع آمبولی
آمبولی مغزی: اگر لخته خون به مغز برسد، باعث حمله ایسکمی گذرا (TIA) میشود.
آمبولی شبکیه چشم: لخته‌های کوچکی که نمی‌توانند عروق اصلی را مسدود کنند، ممکن است رگهای خونی کوچک در شبکیه را مسدود کنند.
این امر می‌تواند منجر به نابینایی در یک چشم شود.
آمبولی سپتیک: این حالت زمانی روی می‌دهد که ذرات ایجاد شده توسط عفونت، وارد جریان خون شده و عروق خونی را مسدود می کنند.
آمبولی مایع آمنیوتیک: همه آمبولی‌ها از لخته خون تشکیل نشده اند.
در دوران بارداری، رحم حاوی مایع آمنیوتیک است که از جنین محافظت می‌کند.
مایع آمنیوتیک می‌تواند دچار آمبولی شده و به ریه‌های مادر سرایت کند و باعث آمبولی آمنیوتیک ریوی شود.
آمبولی هوا یا گاز: کسانی که با ماسک اکسیژن غواصی می‌کنند اگر به سرعت به سطح آب بیایند، ممکن است دچار آمبولی هوا شوند.
در این حالت، حباب‌های موجود در خون می‌توانند جریان خون شریانی را مسدود کنند.
آمبولی چربی: اگر ذرات چربی یا مغز استخوان وارد جریان خون شوند، ممکن است همانند لخته خون یا حباب هوا، موجب انسداد رگهای خونی شوند.
علائم آمبولی
بسته به مکان استقرار آمبولی، موارد زیر رخ می‌دهند
علائم آمبولی
اندام‌ها: درد و سردی در اندام تحتانی یا فوقانی ( پاها و دستها )؛ ضعف، کرختی، سوزن سوزن شدن و احساس سوزش؛ ضعف یا فقدان نبض بعد از محل انسداد جریان خون.
این علام با استراحت فروکش می‌کنند.
روده: درد شدید شکمی، تهوع، استفراغ که بعد از غذا خوردن تشدید میگردد .
مغز: کوری موقت، مشکل در تکلم، فلج نسبی، کاهش شنوایی، سردرد ، گیجی و اختلال هوشیاری.
درمان آمبولی
آزمون‌های تشخیصی بیماری آمبولی شریانی می‌تواند شامل آرتریوگرافی (رادیوگرافی خونی پس از تزریق ماده حاجب) باشد.
درمان آمبولی
درمان زودهنگام، ضروری و معمولاً نیازمند جراحی (آمبولکتومی) است.
جراحی برای ترمیم یا جایگزینی عروق خونی آسیب‌دیده یا برای برداشتن یک لخته به وسیله بالن یا بای پس عروقی میباشد.
داروها: ضد انعقادها برای رقیق کردن خون و کاهش احتمال ایجاد بیماری آمبولی شریانی، گشادکننده‌های عروقی برای اتساع عروق خونی
درمان آمبولی در طب سنتی
زالو درمانی در درمان آمبولی ها ( انسداد شریان ‘سرخرگ’ به وسیله یک جسم متحرک که به طور معمول یک لخته خون است) و ترومبوز (لخته خونی) عروق بدن و برای بهبود عضو پیوندی به ویژه پوست مفید است.
درمان آمبولی در طب سنتی
مصرف کرفس خام به همراه غذا به درمان آمبولی در طب سنتی کمک می کند.
مصرف کلم پیچ و کاهو نیز به درمان آمبولی کمک می کند.
پیاده روی و شنا کردن به درمان آمبولی کمک می کند.
به منظور درمان آمبولی در طب سنتی هر ۶ ساعت یک لیوان آب خنک و یک لیوان آب ولرم بنوشید.
همچنین مصرف زنجبیل به صورت دمنوش یا ادویه در غذاها به درمان آمبولی در طب سنتی کمک می کند.
افزودن پودر زردچوبه طبیعی در رژیم غذایی آمبولی و گیاه جینکوبیلوبا یا کهن دار و شبدر قرمز نیز به درمان آمبولی در طب سنتی کمک می کند.
چگونه از آمبولی جلوگیری کنیم
تزریق و یا مصرف داروهای رقیق کننده خون و ضد انعقاد پس از جراحی
چگونه از آمبولی جلوگیری کنیم
استفاده از جوراب واریس
بالا نگهداشتن پا
فعالیت بدنی
نوشیدن مایعات فراوان
حرکت دادن پاها و مچ پاها و زانوها
چگونه لخته خون را از بین ببریم
لخته خون فرایندی حیاتی است که از خونریزی زیاد پس از صدمه به رگ، جلوگیری می‌کند.
البته لخته خون گاهی اوقات می‌تواند داخل رگ تشکیل شود که ناشی از صدمه نیست.
چگونه لخته خون را از بین ببریم
بعضی از لخته‌های خون به هنگامی که آسیب دیدگی التیام می‌یابد، بطور کامل حل می‌شوند.
این لخته‌ها می‌توانند از طریق سیستم گردش خون حرکت کنند و در نتیجه تامین خون به اندامهای حیاتی را محدود کنند.
این نوع از لخته‌ها بسیار جدی هستند و نیازمند درمان فوری هستند.
گزینه‌های درمان لخته خون بستگی به سلامت کلی شخص و موقعیت لیخته خون دارد.
داروهای ضد انعقادی
در اکثر موارد، پزشک داروهای ضد انعقادی را تجویز می‌کند که بصورت عام به عنوان رقیق کننده خون شناخته می‌شوند.
این داروها اقبلیت بدن برای تشکیل لخته‌های جدید را کاهش می‌دهند در عین حال که از بزرگتر شدن لخته‌های موجود پیشگیری می‌کنند.
پزشکان معمولا مصرف داروهای ضد انعقادی را ۵ تا ۱۰ روز اول پس از تشخیص لخته خون، توصیه می‌کنند.
بعضی از افراد ممکن است مصرف ضد انعقادها را هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سالها ادامه دهند تا از برگشت لخته‌ها جلوگیری کنند.
متداولترین داروهای ضد انعقاد عبارتند از:
هپارین شکسته نشده:
هپارین شکسته نشده یا UFH با آنتی ترومبین عمل می‌کند که در پروتئینی در بدن است که از تشکیل لخته‌های جدید، جلوگیری می‌کند.
پزشک هپارین شکسته نشده را از طریق وریدی یا تزریق زیر جلدی انجام خواهد داد تا دارو به سرعت عمل کند.
میزان UFH خون ممکن است بطور متناوب در طول روز تغییر کند.
به همین دلیل کسی که هپارین شکسته نشده را دریافت می‌کند باید چند آزمایش خون را هر روز انجام دهد.
هپارین با وزن ملکولی کم:
هپارین با وزن ملکولی کم یا LMWH از هپارین شکسته نشده بدست می‌آید.
اثرات هپارین با وزن ملکولی کم روی بدن بیشتر از هپارین شکسته نشده در بدن باقی می‌ماند و قابل پیش بینی‌تر است
افرادی که این دارو را مصرف می‌کنند می‌توانند در خانه خودشان آن را تزریق کنند و نیازی به کنترل مرتب خون ندارند.
وارفارین برای درمان لخته خون:
وارفارین با دخالت کردن در تولید ویتامین K عمل می‌کند.
کبد از ویتامین K استفاده می‌کند تا پروتئین‌های ضروری برای لخته کردن خون را بسازد.
پزشک ممکن است داروی وارفارین را برای افرادی که در حال عوض کردن درمان با هپارین هستند، تجویز کند.
در هفته اول درمان، بیمار باید چند آزمایش خون انجام دهد تا دکتر بتواند دوز صحیح را مشخص کند.
وقتی که دوز برای بیمار مشخص شد، کنترل معمول خون برای پیشگیری از خطر خونریزی‌های ناخواسته، لازم خواهد بود.
داروهای ضد انعقادی خوراکی:
ضد انعقادهای خوراکی یک رده جدیدتر از ضد انعقادها هستند.
این داروها پروتئین‌های خاصی را که مسئول لخته خون هستند، مستقیما هدف قرار می‌دهند.
ضد انعقادهای خوراکی سریع عمل می‌کنند و اثر آنها روی بدن کوتاه مدت است.
فراموش کردن یک وعده دارو می‌تواند خطر لخته خون را افزایش دهد.
وقتی که شخصی بطور صحیح این داروها را مصرف کند، ضد انعقاد خوراکی خطر کمتری نسبت به وارفارین دارد.
آنها معمولا کمتر موجب خونریزی می‌شوند و با غذاها، مکملها و سایر داروها تداخل دارند. البته آنها گرانتر هستند.
همچنین بیمارانی که از اینها استفاده می‌کنند ضروری است که هیچ وعده دارویی را فراموش نکنند.
بعضی از داروهای خوراکی ضد انعقادی عبارتند از
آبیکساپان (الیکوئیس)
بتریکسابان (بویکسااکسا)
دابیگاتران (پراداکسا)
ادوکسابان (ساوایسا)
ریواروکسابان (زارلتو)
درمان لخته خون در پا
درمان لخته خون با جوراب واریس
افرادی که لخته خون در یکی از رگهای عمیق در بازو و ساق پا به نام ترومبوز وریدی عمقی (DVT) دارند ممکن است مبتلا به واریس شوند.
در این افراد رگهای صدمه دیده خون متورم و دردناک می‌شوند.
جورابهای واریس، جورابهایی انعطاف پذیر هستند که روی پا قرار می‌گیرند و رگ دست یا پا را باز می‌کنند.
این جورابها در پا سفت هستند اما بعدا گشادتر می‌شوند.
این وضعیت به جریان خون کمک می‌کند تا کمتر در پاها جریان داشته باشد و به سمت قلب برگردد که به کاهش علائم واریس کمک می‌کند.
جورابهای واریس را هم با تجویز دکتر و هم بدون نسخه می‌توان از داروخانه‌های بزرگ خریداری کرد.
داروساز باید ساق پا را اندازه بگیرد تا جوراب با اندازه دقیق را به شخص بدهد.
ترومبولیتیک‌ها
ترومبولیتیک‌ها داروهایی هستند که لخته خون را حل می‌کنند.
پزشک، ترومبولیتیک را به صورت وریدی تزریق می‌کند یا ممکن است از کاتتر داخل رگ استفاده کند که موجب میشود دارو مستقیما به محل لخته خون برود.
با این وجود ترومبولیتیک‌ها می‌توانند خطر خونریزی را افزایش دهند.
پزشکان آنها را فقط برای افرادی که لخته‌های خیلی بزرگ دارند توصیه می‌کنند یا کسانی که لخته‌هایشان با درمان ضد انعقادی حل نمی‌شود.
این داروها همچنین گزینه خوبی برای افرادی هستند که واریس سخت و ناتوان کننده دارند.
جراحی ترومبکتومی برای درمان لخته خون
در بعضی موارد ممکن است برای از بین بردن لخته داخل سرخرگ یا سیاهرگ نیازمند جراحی باشیم.
این روش جراحی، ترومبکتومی نام دارد.
ترومبکتومی برای لخته‌هایی که خیلی بزرگ هستند یا موجب صدمه شدید به بافتهای نزدیک می‌شوند، ضروری باشد.
بیمار باید در مورد نتایج جراحی با پزشک صحبت کند.
در بعضی موارد، جراح برشی را در ناحیه بالای لخته خون ایجاد می‌کند.
بعد از برداشتن لخته خون، جراح یک لوله کوچک یا «استنت» را داخل رگ وارد می‌کند تا آن را باز نگه دارد.
فیلتر ونا کاوا برای درمان لخته خون
ونا کاوا رگی بزرگ در شکم است که خون را از بخش پایین بدن به قلب و ریه‌ها برمی‌گرداند.
یک ترومبوز وریدی عمقی در ساق پا گاهی اوقات ممکن است از طریق ونا کاوا به سمت ریه برود.
وقتی که لخته خون به سمت ریه‌ها می‌رود و جریان خون مسدود میشود، اصطلاحا به این وضعیت امبولی ریوی گفته میشود.
جراح معمولا فیلتر را داخل ونا کاوا وارد می‌کند تا از عبور لخته خون از طریق ورید، جلوگیری کند.
جراح فیلتر را با ایجاد برشی کوچک در سیاهرگ گردن یا کشاله ران، وارد می‌کند. عکسهای رادیولوژی به جراح کمک می‌کند تا فیلتر را در جای درستی در ونا کاوا قرار دهد.
پزشکان معمولا از این عمل جراحی برای افرادی استفاده می‌کنند که در معرض خطر بالای امبولی ریوی هستند و همچنین کسانی که نمی‌توانند داروهای ضد انعقادی خون مصرف کنند.
درمان گیاهی لخته خون
کمبود ویتامین K می تواند باعث خونریزی و ایجاد لخته ها شود.
بنابراین به منظور درمان آمبولی این ویتامین را در رژیم غذایی آمبولی ریه بگنجانید.
مواد غذایی که حاوی ویتامین K هستند عبارتند از سبزیجاتی نظیر جعفری، اسفناج، بروکلی، کلم برگ، کلم کیل، برگ ترب و برگ شلغم.
درمان گیاهی لخته خون
دانه سویا و فرآورده‌های آن
مانند شیر سویا و توفو حاوی آنتی‌اکسیدانی به نام جنیستئین هستند.
جنیستئین علاوه بر آنکه در پیشگیری از تشکیل سرطان مداخله می‌کند، از رشد سریع و خارج از کنترل سلول‌های عضلات صاف، که باعث تحریک تشکیل لخته خون می‌شوند، جلوگیری می‌نماید.
حبوبات
حاوی ماده‌ای به نام کومارین هستند که جزء رقیق کننده‌های طبیعی خون هستند.
در حقیقت کومارین ترکیب شیمیایی موجود در داروهای رقیق‌کننده خون نظیر وارفارین است.
نان سبوسدار
غلات صبحانه سبوسدار همچون مرکبات، آناناس، بروکلی، گل کلم، جعفری، دانه کتان و چای سبز از منابع غنی کومارین هستند.
منابع غنی از کومارین باید به صورت منظم مصرف شوند.
فلفل قرمز
از جمله موادی است که گیاه شناسان معتقدند باعث تحریک گردش خون میشود و می‌توان از آنها در تهیه غذاهای تند استفاده کرد.
دانه کتان
دانه کتان منبع غنی از اسیدهای چرب امگا ۶ است که در بدن به پروستاگلاندین ۱E تبدیل میشود.
این ماده شبه هورمونی باعث اتساع عروق خونی میشود و به پیشگیری از تشکیل لخته خون کمک می‌کند.
دانه ها
دانه آفتابگردان،کنجد و کدو، حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند.
می‌توان ۴ قاشق دانه کتان را با ۲ قاشق پودر دانه کنجد، ۲ قاشق پودر دانه آفتابگردان، ۲ قاشق پودر دانه کدو مخلوط کرد و آن را در ظرف در دار در یخچال نگهداری نمود.
با افزودن این مخلوط به غلات صبحانه و ماست می‌توان نسبت به دریافت مقادیر متناسب این ترکیبات ضد التهاب از اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ اطمینان حاصل نمود.
این میوه‌ها باید به صورت منظم مصرف شوند.
توت‌ها خانواده توت‌ها نظیر تمشک و توت فرنگی و مرکبات مانند پرتقال و گریپ فروت از منابع ویتامین C و فیتونوترینت‌هایی هستند که به حفظ انعطاف‌پذیری عروق خونی کمک می‌کنند.
قبل از بکارگیری هر یک از توصیه‌های فوق با پزشک مشورت کنید.
