درماتیت: درماتیت سبورئیک (سبوره)، تماسی، دور دهان، عصبی
درماتیت: درماتیت سبورئیک (سبوره)، درماتیت تماسی، دور دهان، عصبی
درماتیت : در این مقاله از بخش بیماری های پوستی در وبسایت نایریکا به درماتیت, درماتیت چیست, درماتیت سبورئیک, درماتیت تماسی, درماتیت دور دهان, درماتیت عصبی, درماتیت سبوره, درماتیت سبوره ای می پردازیم.
با ما همراه باشید.
اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
درماتیت, درماتیت چیست, درماتیت سبورئیک, درماتیت تماسی, درماتیت دور دهان, درماتیت عصبی, درماتیت سبوره, درماتیت سبوره ای
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:
درماتیت چیست
درماتیت یعنی التهاب، قرمز شدن و خارش پوست است.
درماتیت عفونت های ویروسی، بیماریهای اتوایمیون، و انواع خاصی از سرطان را منعکس کند.
درماتیت ممکن است حاد یا مزمن باشد.
درماتیت چیست
درماتیت اتوپیک یکی از انواع درماتیت است که به نظر می رسد یک عامل ارثی،یا حساسیت مانند رینیت آلرژیک شایع تر است.
درماتیت یا اگزما به التهاب پوستی، قرمزی و خارش پوست اطلاق می شود.
درماتیت علل مختلفی دارد و به اشکال گوناگونی بروز می‌کند.
این بیماری، یک مشکل شایع است، ولی مسری و تهدیدکننده حیات نیست.
مجموعه‌ای از مراقبت‌های شخصی و داروها می‌توانند آن را درمان کنند.
انواع درماتیت عبارتند از: درماتیت تماسی، درماتیت عصبی، درماتیت شوره ای، درماتیت ناشی از تورم و درماتیت آلرژیک.
هر کدام از این درماتیت‌ها علائم و نشانه‌های متفاوتی دارند.
درماتیت سبورئیک
درماتیت سبورئیک با توجه به تحریک ناشی از مواد سمی تولید شده توسط مخمر مالاسزیا (Malassezia) بروز می‌کند.
که این گونه مخمر بر روی پوست سر و صورت زندگی می‌کنند و گاهی اوقات به جاهای دیگر هم سرایت می‌کنند.
این عارضه با قرمزی و پوسته ریزی و خارش مشخص می‌شود. در مورد شوره سر لازم به ذکر است که پوسته ریزی سر بدون سرخی بروز می‌کند.
درماتیت پوست سر یا درماتیت سبورئیک یک عارضه بسیار شایع است و بسیاری از مردم بدون آن که بدانند، به این عارضه مبتلا هستند.
درماتیت سبورئیک / درماتیت سبوره / درماتیت سبوره ای
به طور کلی ۴ در صد از کل جمعیت به درماتیت سبورئیک مبتلا هستند و نیمی از افراد بزرگسال نیز به شوره‌ی سر مبتلا هستند که در واقع شکل خفیفی از درماتیت سبورئیک کف سر است.
این مشکل ممکن است در هر سنی پس از بلوغ ایجاد شود و این مشکل در مردان بیشتر از زنان شایع است.
البته نوزادان نیز ممکن است به نوعی درماتیت سبورئیک در کف سر و در نواحی که با پوشک در تماس است، بشوند که این مشکل بعد از چند ماه برطرف می‌شود.
برای درمان درماتیت سبورئیک باید میزان قارچ موجود در سطح پوست کاهش داده شود.
برای این کار باید به صورت کنترل شده و بلند مدت از کرم‌ها و شامپوهای مخصوص استفاده شود.
برای برطرف کردن خارش پوستی می‌توان به طور موقت از کرم‌های استروئیدی استفاده کرد.
همچنین برخی کرم‌های ضد التهاب غیر استروئیدی (calcineurin inhibitors) که برای درمان اگزما به کار می‌روند، در درمان درماتیت سبورئیک موثر بوده‌اند اما کاربرد آنها برای این منظور هنوز رسما تایید نشده است (برای درمان درماتیت سبورئیک گواهی رسمی ندارند).
درماتیت تماسی
درماتیت تماسی تحریکی (Irritant contact dermatitis):
تماس مکرر با آب، مواد شوینده، حلال‌ها و مواد شیمیایی، و هر گونه اصطکاک پوست می‌تواند موجب اینگونه درماتیت شود.
در این عارضه پوست قرمز شده، خارش دار است.
درماتیت تماسی
درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis):
به علت تماس پوست بدن با موادی است که اکثر مردم نسبت به آن واکنش نشان نمی‌دهد: چنان صابون ، مواد الکلی ، نیکل، عطر، لاستیک، رنگ مو و یا کاندوم.
در این عارضه پوست قرمزشده و به همراه خارش و سوزش است.
برای تشخیص عامل تست پچ لازم است.
درماتیت تماسی درماتیت تماسی، نوعی التهاب پوست است که در صورت تماس مستقیم با ماده محرک خارجی یا ایجاد کننده حساسیت بروز می‌کند؛ تماس مستقیم با بسیاری از محرک‌ها و آلرژن‌ها عامل التهاب است.
درماتیت تماسی فقط سطح پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
بهبود این حساسیت معمولاً روزها و هفته‌ها طول می‌کشد و فقط وقتی به طور کامل از بین می‌رود که پوست دیگر به هیچ وجه در تماس با ماده حساسیت‌زا یا محرک قرار نگیرد.
درماتیت تماسی معمولاً نقاط خارش‌داری را برجا می‌گذارد که سطح وسیعی را درگیر می‌کند و حالت سوختگی ایجاد می‌شود.
در این حالت، سطحی که بیشتر با ماده محرک در تماس بوده، بیشتر درگیر می‌شود.
درماتیت تماسی بسته به علت ایجاد کنندهٔ آن به دو دسته تقسیم می‌شود: درماتیت تماسی تحریکی و درماتیت تماسی آلرژیک
درماتیت تماسی تحریکی:
درماتیت تماسی تحریکی شایع‌ترین نوع درماتیت است و حدود ۸۰ درصد درماتیت‌ها را شامل می‌شود.
این نوع درماتیت از تماس مکرر پوست با موادی مثل صابون، لوازم آرایشی یا دئودورانت‌ها ایجاد می‌شود.
تماس با این مواد باعث ایجاد قرمزی، خشکی و خارش در پوست می‌شود که معمولاً کف دستها هستند که پس از استفاده باعث ایجاد درماتیت تماسی تحریکی می‌شوند، چون این مواد چربی و موانع محافظت‌کننده را از سطح پوست حذف می‌کنند.
علائم آن بیشتر شامل قرمزی، خارش، پوسته پوسته شدن، تورم، تاول، خشکی، فلسی شدن، ضخیم شدن و احساس حرارت در نقطه تماس می‌شود.
در موارد شدیدتر، تاول‌های شدید و زخم‌های باز ایجاد می‌شود.
بیشتر افرادی که با آب در تماسند، مانند آرایشگرها و تولیدکنندگان مواد غذایی، بیشتر به این نوع درماتیت مبتلا می‌شوند.
درماتیت تماسی آلرژیک:
درماتیت تماسی آلرژیک نوعی درماتیت است که از واکنش نسبت به مواد آلرژن ایجاد می‌شود و در نهایت در بدن واکنش ایمنی ایجاد می‌کند و باعث التهاب پوست می‌شود.
انواع مختلف داروها، آفت‌کش‌ها، لوازم آرایشی، افزودنی‌های غذایی، مواد شیمیایی تجاری، مواد پلاستیکی و لاتکس و تمام موادی که به نوعی باعث بروز حساسیت می‌شوند، می‌توانند باعث بروز این نوع درماتیت شوند.
بعضی از افراد حتی به نیکل موجود در انواع جواهرات حساسیت دارند.
این نوع درماتیت به ناحیه‌ای از پوست محدود می‌شود که در تماس با آلرژن قرار می‌گیرد؛ مانند دست و صورت.
در واقع، چند سال طول می‌کشد تا آلرژی ایجاد شود و زمانی که این حساسیت ایجاد شود، تا آخر عمر در فرد باقی می‌ماند و کوچک‌ترین تماس با ماده آلرژن می‌تواند باعث بازگشت حساسیت پوستی شود.
علائم آن از خفیف تا شدید متغیر و مثل درماتیت تماسی تحریکی است.
تشخیص آن هم از طریق آزمایش انجام می‌شود.
درماتیت دور دهان
درماتیت پریورال که اغلب به نام درماتیت periorificial نیز شناخته می شود، خارش و خشکی است که در اطراف بینی یا دهان ایجاد می شود.
در واقع درماتیت اطراف دهان ناشی از بثورات التهابی است که در پوست اطراف دهان و بینی و گاهی نیز چشم می باشد.
در این نوع التهاب، پوسته پوسته و یا بثورات جلدی پر از برآمدگی های قرمز مشاهده می شود.
ممکن است این بثورات کمی خارش و سوزش نیز داشته باشند. گاهی نیز مایع شفافی از آن ها خارج می شود.
درماتیت دور دهان
درماتیت پریورال می تواند بثورات ریز قرمز در اطراف دهان و در ناحیه بینی ایجاد کند.
گاهی این بثورات همراه با برآمدگی نیز می باشد.
ضایعات ایجاد شده در این درماتیت می توانند در ناحیه زیر چشم، پیشانی و چانه نیز ظاهر شوند.
این برآمدگی های گاهی با آکنه اشتباه گرفته می شوند.
اما نقطه تفاوت این دو بیماری این است که برآمدگی های ناشی از درماتیت اطراف دهان گاهی حاوی مایعات می باشد.
علائمی از قبیل سوزش یا خارش نیز به خصوص اگر بیماری منجر به خشکی پوست شده باشد، وجود دارد.
درماتیت اطراف دهان در زنان، بین سنین ۱۶ تا ۴۵ سالگی رایج است.
اما در تمام سنین، نژادها و اقوام نیز می تواند ایجاد شود.
گاهی این بیماری پوستی در کودکان رخ می دهد.
بیشتر موارد این عارضه بدون نیاز به درمان برطرف می شوند.
اما ممکن است مجددا عود کنند.
گاهی علائم اپیزودهای مختلف درماتیت اطراف دهان حتی هفته ها یا ماه ها بر روی بدن باقی می ماند.
علت دقیق درماتیت اطراف دهان ناشناخته است.
با این حال، تحقیقات نشان می دهند که این عارضه می تواند پس از استفاده از استروئید های موضعی قوی بر روی پوست که برای درمان سایر بیماری های تجویز شده است، رخ دهد.
مصرف اسپری های بینی حاوی کورتیکواستروئیدها نیز ممکن است باعث بروز درماتیت روی پوست دهان و اطراف بینی شود.
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مواد تشکیل دهنده خاصی در لوازم آرایشی می تواند سبب درماتیت اطراف دهان شود.
کرم های پوستی سنگین که حاوی وازلین هستند یا بر پایه پارافین تهیه شده اند نیز می توانند خطر ابتلا به این نوع درماتیت را افزایش دهند.
درماتیت عصبی
تکه‌های فلس دار بر روی سر ، پایین پاها، مچ، یا ساعدها ایجاد می‌شود.
لباس تنگ و خاراندن پوست منجر به بروز این نوع درماتیت می گردد.
این تحریک شما را به تکرار سائیدن پوست خود وادار نماید.
درماتیت عصبی
اجتناب از خارش و درمان های بی مورد قدم اول درمانی است.
از پوشیدن لباس های تنگ برای مدت یک هفته یا بیشتر خودداری نمائید .
لوسیون های هیدروکورتیزون و کرم ها باعث نرم شدن پوست شما می گردد.
هم چنین پانسمان های فشاری خیس به بهبودی کمک می نماید.
داروهای آرام بخش در بهبود خارش کمک کننده است، اما باید تحت نظر پزشک مصرف شوند، زیرا منجر به اعتیاد دارویی می گردند.
